Dit is ’n helder dag in Blêrfontein, en Leon se hartjie voel lig soos hy deur die strate stap. Sy gedagtes dwaal na die “wedloop” waarvan tannie Êna hom vertel het, en hy dink aan God se cool bril – die bril wat jou help om met wysheid en liefde die wêreld raak te sien. Leon glimlag. Hy probeer hard om net die regte ding te doen vir die Herder.

Soos wat hy stap, vang iets sy oog. Voor hom stap ’n deftige bul, breedgeskouerd en selfversekerd, met ’n stylvolle uitrusting en glinsterende skoene. Leon kyk beïndruk na die bul. “Wow, daardie ou lyk cool!” dink hy. Net so vinnig as wat Leon hom verkyk, verdwyn die bul om die draai.

Leon stap verder, maar toe stamp sy poot teen iets. Hy struikel amper, maar kry sy balans net betyds terug. Hy kyk af en sien tussen sy pote ’n beursie en ’n blink sonbril lê. Hy tel dit op en sy oë rek van verbasing – die beursie is vol geld! En die sonbril … dis beslis cool.

“Wie s’n kan dit wees?” wonder Leon hardop en kyk rond. Niemand is naby nie. “Dit moet daardie cool bul s’n wees,” besef hy. Leon draai dadelik om en begin stap in die rigting waarin die bul verdwyn het.

Maar toe, soos ’n fluister in sy gedagtes, begin nuwe idees by hom opkom.
“Daardie bril sal só cool lyk op my,” dink hy.
“En kyk net na al hierdie geld! Dink aan al die lekker dinge wat ek daarmee kan koop!” gaan Leon se gedagtes voort.
“Die bul sal dit nie eers mis nie, hy het mos baie meer,” probeer die gedagte hom oortuig.