Tot siens, oom David | (23 Februarie 1925 – 26 Mei 2024)

“Jou roeping lê nie in Nigerië nie; jou roeping lê aan die voet van Tafelberg.” So het oom David Botha sy roeping ervaar laat een middag in Athlone, Kaapstad, toe hy met ’n vriend op pad was stasie toe om die trein terug te vat na Wellington. Die son was aan die sak agter Tafelberg en dit was asof die Here sy hand stewig oor hom hou met hiérdie roepingswoorde. As oudste seun van die Nigeriese pioniersendelingspaar, Johan George Botha en sy vrou, Fransina, sou David Petrus Botha in sy 99 jare hier op aarde baie diep spore in die NG Sendingkerk (later die Verenigende Gereformeerde Kerk) trap. As briljante sielkundestudent wat ’n beurs na Duitsland losgeslaan het met die vooruitsig van ’n belowende akademiese loopbaan, kies hy egter vir die roeping “aan die voet van Tafelberg”. Hy beleef in sy bediening kragtige ervarings danksy sy blootstelling aan die bruin gemeenskappe waar hy ook al bedien. Hy bring mense uit verskillende gemeenskappe bymekaar, word segsman vir die onderdrukte en staan op vir versoening. Hy beklee verskeie leierskapsposisies in die NG Sendingkerk, soos dié van aktuarius en moderator. Sy boek, Die opkoms van ons derde stand, veroorsaak opslae tot in die parlement. Mense soos dr Beyers Naudé wil hom aan boord kry om die kerk van buite af te probeer beïnvloed; hy besluit egter om dit vanuit die NG Sendingkerk te doen – iets waarin hy sou bly glo tot met sy dood op Sondag 26 Mei 2024.