Kort na ek die bediening in 2013 betree het, draf-stap ek ‘n hospitaal in Kimberley binne om ‘n lidmaat te besoek. Die sekuriteit stop my vinnig: “Dit is nie nou besoektyd nie.” Ek verseker hom vinnig dat ék die predikant is van die gemeente waarin sy is. Ons kom van Jacobsdal en ek het spesiaal gery om haar te kom besoek. Die hospitaalbestuur het gesê dominees mag enige tyd besoek aflê. Hy kyk my redelik minagtend aan, duidelik dink hy ek is ‘n kansvatter. “Waar is jou kaartjie?” vra hy nors. Gelukkig hét ek my kaartjie onthou wat sê: ds Elize Stander Jacobsdal. Ek pluk dit uit en wys dit vir hom. “Goed, jy kan ingaan” sê hy. En terwyl hy my op en af bekyk, van my poniestert tot by my vuil grys vellies, mompel hy hoorbaar: “lýk darm net volgende keer meer soos n dominee”.
So hoe “lyk” ek?
Ek is die ma van drie kinders wat my op ‘n daaglikse basis uitdaag in die praktiese uitleef van my Christenskap. Hulle leer my oor hoe ware Christen-wees lyk deur die liefde, gasvryheid en vergewensgesindheid wat hul in hul kort lewetjies reeds vergestalt.
Ek is getroud met Sebastiaan Stander. My mentor en beste vriend.
Ek is geseënd om in Jacobsdal NG gemeente te dien. Hier kan ek myself wees en ek word onvoorwaardelik aanvaar.
My motto vir die lewe is: Lees jou Bybel, bid elke dag, want dit gee jou krag!
Miskien eendag, as ek ouer en gryser is en dalk met ‘n toga my hospitaalbesoeke aflê, sal ek méér soos ‘n dominee vir ander lyk. Vir nou hou ek dankbaar vas aan 1 Samuel 16:7.
Maar Hy sê vir Samuel: “Moenie na sy voorkoms of sy buitengewone lengte kyk nie, want Ek het hom nie gekies nie. Die Here kyk nie na dieselfde dinge as die mens nie. Die mens kyk na die uiterlike, maar die Here na die innerlike.”
Dit is vir my ‘n voorreg om ‘n dominee te mag wees.
