“Ons is hartseer, besorgd, dankbaar én bly!”

Veertig Vrystaters onderweg na die Algemene Sinode van 2023

Op Sondag, 15 Oktober, sal veertig Vrystaters hul op die paaie na Gauteng bevind; sommige met ‘n bus uit Bloemfontein, ander per motor uit die ooste of noorde van ons provinsie. En ons ken die paaie deur die Vrystaat: Dié verg versigtigheid en geduld, maar daar is darem altyd ook die mooi vlaktes en ‘n blou hemel bo ons oop. Só is dit ook met die pad na die komende Algemene Sinode, die 18de een van ons familieverband van NG Kerke in Suider-Afrika.

Toe die meeste van hierdie afgevaardigdes ‘n vorige Saterdag (16 September) by The Willows buite Bloemfontein byeengekom het, het ons ons op dié reis na die Birchwood Konferensiesentrum waar vanjaar se Algemene Sinode gaan plaasvind, voorberei. Vir 27 van ons, is dit die eerste keer dat ons deel gaan wees van só ‘n historiese kerkvergadering. Daar heers tereg ‘n afwagting in ons binneste, selfs ‘n ingehoue opgewondenheid; dit ís ‘n voorreg. Die Vrystaatse afvaardiging soos wat dit deur ons vyftien ringe, die Moderamen en Kuratorium aangewys is, bestaan uit 19 kerkraadslede, 18 leraars en 3 dosente. Daar is 32 mans en 8 vroue. Ons praat Afrikaans en Sotho. Tien van ons is afgetredenes en vyf van ons is jonger as dertig. En álmal het, toe ons by The Willows die Bybel oopmaak en Eksodus 33 lees, getuig dat God die Getroue Een is, die Almagtige en Altydteenwoordige, heilig én genadig, regverdig én barmhartig. Hy hou sy toorn terug. Hy skenk sy nabyheid…

Wat maak jou besorgd oor ons NG Kerke? Dalk hartseer?

Rondom die tafels het ons gesels en is dit op plakkate neergeskryf: Dat ons dalk nie die stem van God hoor en dit wíl volg nie – soos Israel destyds ook! Dat daar hierdie innerlike stryd in ons woed tussen ons eie wil en Gód se wil. Dat ons God nie genoeg vertrou nie. Dat ons mekáár nie vertrou nie! Dat – terwyl ons ‘n kleiner-wordende kerk is en mekaar nodig het – ons te veel fokus op randsake of ons verskille, in plaas van dit wat ons deel: God se liefde. Dat daar ‘n onverdraagsaamheid is en verdagmaking. Dat ons mekaar oor “verstoktheid” (oueres) of “oppervlakkigheid” (jongeres) veroordeel…

Wat maak jou dankbaar, en bly oor ons NG Kerke – nou, onderweg na die Algemene Sinode?

Wéér het ons koppe bymekaar gesit en fyn geluister, opreg gedeel: Daar ís mos stories van hoop? Ons is deel van God se plan hier in die Vrystaat; ons is deel van ‘n kerk op reis. Daar is mentors onder ons en vroue en jongmense wat as leiers in gemeentes en gemeenskappe na vore kom. Daar is baie gewone lidmate wat net gewoon kerk wil wees; die Here wil dien. Daar is voorbeelde waar gelowiges oor grense uitreik, saam aanbid, hande wil vat en help om ‘n verskil te maak. Want God los ons nie alleen nie, God wil “soos ‘n vriend” met ons in verhouding leef, deur sy Gees in ons woon en werk. En wat ons veral bly maak, is dat mense steeds “na die tent van ontmoeting wil gaan”; “om die Here te raadpleeg”; “by die ingang van sy tent in aanbidding te buig” (Eksodus 33:7-11).

Ons het die 16de September oor die geskiedenis, samestelling en funksionering van die Algemene Sinode gepraat; vrae wat dáároor bestaan. Christo Weideman van die Taakspan Regte het dit goed toegelig aan die hand van ons Kerkorde (Artikels 18-22, 32, 38-44). Ons gaan elkeen in drieërlei sin na dié sinodevergadering: As gelowige kinders van die Here, lidmate van ‘n NG-gemeente; as gestuurde verteenwoordigers van die NG Kerk in die Vrystaat, uit hierdie konteks; en as ‘n lid van ‘n 18de Algemene Sinodevergadering wat in daardie spesifieke week rondom ‘n tafel saam met ander afgevaardigdes, na die leiding van Christus soek, deur sy Woord en Gees. Daarom het ons ook gepraat oor die lywige Agenda-boek wat elkeen ontvang het, 798 bladsye! Op die voorblad, ‘n kunswerk met simbole uit die Eksodus-verhaal; mens herken Egipte daarin, die roeping van Moses, die wondertekens van God, die Paaslam, momente uit die woestyn, die twee kliptafels met die Tien Woorde, ‘n goue kalf, ‘n sondebok, ‘n palmtak. Skriba Leon M Foot se raad is: Begin lees by dít waarin jy belangstel of van kennis het, berei dít goed voor, en blaai dan na al die ander verslae. Dat jy rondom jou tafel saam met afgevaardigdes uit die hele land, Namibië en selfs Zambië, ‘n kundige en deurdagte mening sal kan lug. Ons het oor die ses belangrike beskrywingspunte van ons Buitengewone Sinodesitting van 18 April gepraat; dít gaan dien, met ‘n uitgebreide motivering by elkeen daarvan. Ons het gepraat oor hoe die sinodeweek gaan verloop van Sondagaand se openingsdiens en verootmoediging tot Vrydagoggend se afsluiting met ‘n Nagmaalsviering. Ons het besef dat die eintlike voorbereiding in jou stiltetyd gebeur, in gebed, in vra, in luister – want, “die Here het met Moses gepraat soos ‘n man met sy vriend” (Eksodus 33:11)…

Toe ons verlede Saterdagmiddag by The Willows groet, was dit nie meer as vreemdelinge vir mekaar nie, maar tóg as vriende. Meer nog, in ‘n gedeelde afhanklikheid: Ons wéét die Here het elkeen gekies en stuur ons saam na ‘n ontmoetingstent – en Hy gáán voor ons uit.

Ons gebed is dat lidmate en gemeentes in die NG Kerk Vrystaat sáám met ons sal bid, sáám met hierdie Algemene Sinode van 2023 sal bid en wag en Gód vertrou.